شهر من خسته از مشکلات بسیاری است. خسته از طرحهای عقب افتاده.
خسته از مدیران غیر متخصص اتفاقاً بومی خسته از طرحهای تبلیغاتی و نمادین میلیاردی.
خسته از مدیران اتفاقاً بومی تبلیغات خسته از باجهای کلان مالی برای تشکلهای خاص...
خسته از ترافیک خسته از پروژههای بر زمین مانده. خسته از درآمدهای
ناپایدار خسته از باندبازیهای عدهای اتفاقاً بومی و در نهایت خسته از انگشت شمار
منتقدی که دوستان بومی خود را معزول از پست میبینند و خود را ناکام از توسل به مقصودشان
و قلم برداشته و یکپارچه منتقد شهری شدهاند که کوچکترین تجربه و تخصصی در مسائل آن
ندارند.
شهر من تنها از مدیریت و مدیران تخصصی و غیر تخصصی و بومی و غیر
بومی رنج نمیبرد، بلکه شهر من خسته از منتقدانی است که تا زمانی که مطامعشان توسط
رفقایشان در این شهر تأمین میشد، در برابر کاستیهای شهر و پروژههای ناقص، مهر سکوت
بر لبزده بودند و امروز که رفیقی سر پست ندارند و نمیتوانند باند بازی کنند، یکپارچه
منتقد شهر و شهردار جدید شدهاند.
عزیزان! اجازه دهید شهردار جدید کار خود را شروع کند، بعد سنگاندازی
یا به اصطلاح نقدشان را آغاز کنید. شما سالیان سال سکوت کرده بودید، یکسال یا شش ماه
هم بیشتر سکوت کنید. درست است رفیقتان شهردار نشده اما به خاطر رضای خدا و مردم مظلوم
این شهر، کمی سکوت کنید.
شاید ندانید ولی اگر دلتان به حال شهرتان میسوزد و نه رفقای معزولتان،
کمی به خود آیید. ببینید چه کسانی چندین میلیارد برای فلان طرح بیبازده و تبلیغاتی
هزینه کردند تا عدهای را تطمیع کنند و بمانند.
آقایان به اصطلاح منتقد!
کمی به خود آیید. کمی انصاف هزینه کنید. کمی به این مردم بیچاره
دلسوزی کنید. کمی رضایت خد و خلق خدا را ملاحظه کنید.
خیال نکنید مردم این شهر، کسانی را که خودشان برای خودشان تندیس
افتخار تراشیدند و خودشان برای خودشان مراسم تجلیل برگزار کردند را نمیشناسند.
عزیزان! کمی به خود آیید. اتفاقاَ این شهر بیشتر از کسانی خسارت
دیده که به وقت نقد و حلاجی مسائل شهر سکوت کردند و به وقت سکوت، شروع به ظاهراً نقد
( و در واقع تخریب) همه چیز و همه کس میکنند.
برای یکبار هم که شده دست به دست هم دهیم برای آبادانی این شهر،
تلاش کنیم. کنار هم باشیم برای حل مشکلات بیشمار این شهر. برای شهرمان و برای رضایت
مردممان بنویسیم نه خودمان. اگر تخصصی در مسائل شهری نداریم، نقد و بررسی آن را به
متخصصین بسپاریم. در مباحث و مسایلی که تجربه و تخصصی در آن نداریم، احساسی و یکطرفه
ورود نکنیم و آن را به کاربلدانش بسپاریم.
همت کنیم و خالصانه برای شهر و شهردار کمک کنیم.
شهر ما خسته است دریابیم...
# محمدرضا بیات؛ شهر سوخته؛ مشکلات؛ ترافیک