نزدیک شش ماه از تصویب قانون سی و چهار ماده
ای که به آن سی و نه تبصره نیز چسبیده است تحت عنوان قانون هوای پاک در مجلس شورای
اسلامی می گذرد.
آنچه در این شش ماه گذشته شاهد بودیم آلودگی
هوای کلانشهرها بوده از تهران که دیگر نای نفس کشیدن ندارد تا اهوازو شهرهای جنوبی
کشور حتی ایلام و کرمانشاه و...... که در
گیر ریزگردها بودند و در آینده هم خواهند بود، روزهایی بود که عزیزان هموطن ما در
این شهرها با هوایی مواجه بودند که نفس آنها را به شماره میانداخت هوایی با بیست
برابر آلایندههای غیرمجاز در هوا.
با
این وضعیت به نظر میرسد بود و نبود قانون هوای پاک چندان تفاوتی ندارد چرا که
قانون خود بخود نمیتواند هوا را پاک کند در ماده یک این قانون آلودگی هواچنین
تعریف شده است.
آلودگی هوا عبارت است از انتشار یک یا چند
آلاینده اعم از آلاینده ها ی جامد مایع گاز پرتوهای یون ساز و غیر یون ساز بو و
صدا در هوای آزاد به صورت طبیعی یا انسان ساخت، به مقدار و مدتی که کیفیت هوا را
به گونه ای تغییر دهد که برای سلامت انسان و موجودات زنده، فرآیندهای بوم
شناختی یا آثار و ابنیه زیان آور بوده و
یا سبب از بین رفتن یا کاهش سطح رفاه عمومی گردد.
درماده دو این قانون تمامی اشخاص و دستگاهها و
موسسات اعم از دولتی و غیر دولتی و دستگاههایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر و
یا تصریح نام است و تمامی اشخاص مستقر در مناطق آزاد تجاری صنعتی، مناطق ویژه
اقتصادی شهرک ها و نواحی صنعتی موظفند تا مقررات این قانون را رعایت نمایند سازمان
حفاظت محیط زیست مسوول نظارت بر حسن اجرای این قانون میباشد.
با نگاهی به تنها این دو ماده کا فیست به عدم
تاثیر تصویب این قانون در آلودگی هوا ی شهرها پی برد چرا که اصولا هوای پاک دستور
پذیر نیست داشتن هوای پاک مستلزم فرهنگ سازی و مسوولیت پذیری است که در جامعه
ایرانی این دو مقوله مهم کمتر نمود دارد.
وقتی صنعت ما بی محابا هوا را آلوده میکند
وقتی ما رحمی به حال طبیعت نمیکنیم و بدون نگاه به آینده اراضی جنگلی مرتعی را
تصرف و تخریب میکنیم وقتی توجهی به آب این مایه حیاتی نداریم و در جزیره بی هویتی
سیر میکنیم وقتی خاک را براحتی و با انباشت زباله های بیمارستانی و تفاله های سرب
و روی از حیز انتفاع خارج میکنیم چه نیازی
به قانون مگر نمیدانیم برای زندگی باید هوای پاک داشته باشیم پس تصویب چنین
قانونی فقط برای روی کاغذ خوب است خودمان را گول نزنیم و ژست متمدن بودن را بخود
نگیریم فقط و فقط باید مردم بخواهند حتی از مقامات هم کاری ساخته نیست دست به دست
هم بدهیم هوای پاک را برای خود و برای فرزندانمان به ارمغان بیاروریم همین امروز
شروع کنیم که فردا خیلی دیر خواهد بود.