وقتی زیرساخت‌های کالابرگ الکترونیک و پیش شرط‌های نظام عرضه و توزیع آن فراهم نیست و وقتی محاسبات و برآورد واقعی و ملموس از میزان مصرف نان مردم در دهک‌های مختلف وجود ندارد، بهترین راه این است که به یارانه آرد دست نخورد.

بالاخره پس از گذشت حدود دو ماه از زمان اجرای جراحی اقتصادی و حذف یارانه کالاهای اساسی با حذف ارز ترجیحی، صحبت از احتمال اجرای طرح کالابرگی شده است.

مشاور وزیر اقتصاد در امور سیاست‌گذاری نان، جزئیات اجرای طرح یارانه نان را تشریح کرد و اطمینان داد که «علاوه بر اینکه افزایش قیمت نان نخواهیم داشت و نانوایان از طرح منتفع می‌شوند، سالانه یک و نیم میلیارد یورو نیز صرفه‌جویی ارزی خواهیم داشت».

جانشین معاون رفاه در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اعلام کرد که قرار است یارانه نقدی در قالب یک پلتفرم و بستر، به کالابرگ تبدیل شود تا مردم با مراجعه به فروشگاه‌ها بتوانند کالاها را خریداری کنند که کارهای آن تا حد خوبی پیش رفته است.

در ارتباط با یارانه‌ی آرد و نان و طرحی که تحت عنوان «نان کارتی» در دستور کار قرار گرفته، ابهاماتی وجود دارد؛ شاید پاسخ مسئولان به اینکه این طرح چیست، فقط یک جمله باشد: دیگر نانوایی‌های دولتی «پول نقد» قبول نمی‌کنند

امروز از کسانی که یارانه دریافت می کنند سوال کنید آن ها ترجیح می دهد که یارانه دریافت نمی کردند ولی قیمت ها همان قیمت های قبلی بود.

تحلیل‌گر مسائل اقتصادی: حذف ارز 4200 تومانی بهترین کار بود اما دولت برای بالا بردن قدرت خرید مردم، باید یارانه‌های متناسب با افزایش قیمت‌ها اختصاص دهد!

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: همه مردم نان را با همین قیمت‌های قبلی دریافت می‌کنند و خواهند کرد. قیمت نان را مانند همین روال به نانوا پرداخت می‌کنند اما مابه تفاوت نرخ آرد با ارز آزاد را با یارانه 4200 تومانی را دولت به نانوا پرداخت خواهد کرد

ئیس هیئت مدیره انجمن صنایع فرآورده‌های لبنی ایران گفت: بعد از اصلاح نظام یارانه‌ای قیمت لبنیات حدود 80 درصد افزایش نرخ را تجربه کردند این در حالیست که افزایش قیمت سبد محصولات لبنی نسبت به تورم پایین‌تر است.

اصولی‌ترین راهکار که در قانون بودجه نیز پیش‌بینی شده دادن کالابرگ الکترونیک به مردم و نه پول نقد است. سپس باید نظام توزیع کارآمد و تحت نظارت و البته قابل اطمینان برای توزیع کالاهای اساسی به نرخ شهریور ۱۴۰۰ در کشور وجود داشته باشد؛ و سوم اینکه آزادسازی باید از سودآورها و یارانه‌بگیرهای پردرآمد شروع می‌شد نه از نان و سفره‌های مردم